www.osada.fora.pl

Tworzymir

[link widoczny dla zalogowanych]

Wiesław

Mógłbyś napisać coś więcej? Bo tu tylko wywiad i nie ma do czego się odnieść w rozmowie.

Tworzymir

Chodziło mi o wątek chrztów i ślubów kościelnych. Jaki macie do tego stosunek?

Wiesław

Dla mnie to też żenujące. Chrzcić dziecko nie będąc katolikiem tudzież brać ślub kościelny(chyba, że jednostronny w ostateczności). Trochę mi to zalatuje jakimś strachem przed ostracyzmem ze strony rodziny czy społeczeństwa.

Tworzymir

W takim razie wielu z naszych przodków też było żenujących skoro żyli w dwuwierze. Stara wiara w sercach ludzi nie umarła z dnia na dzień i z dnia na dzień się nie odrodzi. Był okres, kiedy ludzie zachowywali pozory nawrócenia, a w ukryciu pielęgnowali tradycję. Ciekawe w jakim momencie my się znajdujemy obecnie. Wielu się wydaje, że zmienią świat od zaraz. Dla mnie to infantylizm charakterystyczny dla subkultury black metalowej. Łatwo głosić piękne hasła i opluwać innych. Też takich znałem. Nigdy nie dojrzeli. Chyba już zawsze pozostaną nastolatkami wewnątrz.

Wiesław

Tworzymir

Wiesław

Ptasiek

Wiesław

Nial

Musiałem się uspokoić, żeby tu coś składnego napisać - bo ja się za łatwo denerwuję takim tematem i niezwykle ciężko mi na spokojnie wyrazić to, co uważam Very Happy

Po prostu za nerwowy jestem na ten temat. Ale ok.

Oczywiście że dziecko nie ochrzczone, może być wytykane palcem w szkole. Ale to się zmienia. Na razie wszystko ładnie wygląda na papierze, a praktyka kuleje, ale są przecież w szkołach zajęcia z etyki zamiast "religii"(=75% czasu dla katolickiej). Tyle że rolą rodziców jest zainteresować się, kto te zajęcia prowadzi i ew. interweniować. I rolą wychowawców jest tak prowadzić zajęcia, żeby promować tolerancję. To się powoli zmienia na lepsze.

Ja ze swojej szkoły nie pamiętam, żeby ktoś był specjalnie szykanowany - czy był Świadkiem Jehowy (traktowani jak ciekawostka, bywały niegroźne żarty), ateistą (ci wręcz byli uważani za bardziej "fajnych" :/ ), ale jak ktoś był "zatwardziałym" katolikiem i próbował swoją wiarę innym narzucać, chodził codziennie do kościoła, miał prze...chlapane i był uważany za dziwaka. Więc to chyba rodzice i nauczyciele są autorami tego problemu, bo dzieciaki w szkole podchodzą do tego inaczej. Ale może to u mnie w Ostrowcu Świętokrzyskim, może w większych miastach jest inaczej?

Często słyszę argument, że dziecko będzie czuło się wyobcowane, bo "inne dzieci będą szły do Komunii w ładnych ubrankach i będą dostawać prezenty" a dziecko będzie na to patrzeć. Ale zaraz, można chyba to "czymś" zastąpić? Jakimś rytuałem/świętem, lub zabawą, choć trochę zgodną z prastarą tradycją? A może była jakaś, która by tu pasowała? Nie wiem, nie znam się, ale wydaje mi się, że troszkę chęci i coś tu można zdziałać. Obdarować też prezentem - ale z umiarem? Bo chyba zresztą, dziś dla dzieciaków Pierwsza Komunia zwykle nie ma nic wspólnego z wiarą, to popkulturowy świat dorosłych sprawia, że dla nich liczą się "laptopy", jak kiedyś rowery i zegarki...

Wkurza mnie argument, żeby brać ślub kościelny bo rodzina itp. Akurat nie słyszałem o przypadku, żeby komuś rodzice nie pomogli bo nie wziął ślubu, ale ja osobiście bym takiej pomocy nie chciał. Ale trzeba zrozumieć, że czasem nie ma wyboru. Bez przesady z tym poświęcaniem się dla ideałów, w ten sposób spojrzenia na naszą kulturę nie zmienimy, a będą nas uważać tylko za "niegroźnych dziwaków". Można pójść na kompromis. O ile wiem, Kościół Katolicki dopuszcza, przy zachowaniu specjalnych procedur, ślub katolika z "niewierzącym". Znalazłem taki oto tekst i wydaje mi się to, jak na moje zdanie o Kościele Katolickim, wręcz niesłychanym z ich strony ustępstwem:

[link widoczny dla zalogowanych]

"Strona niewierząca nie musi -- i nie powinna -- podczas liturgii ślubnej wypowiadać ani jednego słowa, które byłoby niezgodne z jej przekonaniami. Do tego stopnia, że nawet w wypowiadanej przez nią przysiędze małżeńskiej można pominąć wezwanie Boga i świętych.

Sakrament jest zawierany ze względu na stronę wierzącą. Strona niewierząca przystępuje więc do ślubu kościelnego dlatego, że dla drugiej strony jest to sprawa bardzo ważna -- i to wydaje się motywem zupełnie wystarczającym. Również i Kościół udziela ślubu ze względu na stronę wierzącą, dlatego nie może tu być mowy o jakiejś zniewadze sakramentu, mimo że jedna ze stron jest niewierząca. I to jest odpowiedź na drugą naszą wątpliwość."

To tyle ze strony Kościoła. A z "naszej" strony? Jest jakieś oficjalne stanowisko czy dokument? Very Happy

Bo mnie się wydawało, że "nasza" wiara właśnie bardziej polega na uczuciach i przeżyciach wewnętrznych, na odbieraniu i szanowaniu przyrody, niż na dogmatach. Więc wszelkie ataki na rodzimwierców którzy biorą śluby kościelne z katolikami (bo dla katolików to ważne), wydają mi się być tylko wymysłami na potrzebę chwili.

Być może uznacie, że jako osoba która nie deklaruje się jednoznacznie jako "rodzimwierca" nie mam prawa takich spraw orzekać, ale takie mam zdanie i nie boję się go przedstawiać. Bo skoro Kościół Katolicki daje taką możliwość, to dlaczego Stara Wiara nie ma jej dawać? Kojarzy mi się to właśnie z poruszoną już tu kwestią infantylnych black-metalowych tekstów, które ja streszczam jako "napierdalać katolików, niszczyć wroga, bo zniszczyli nasz układ wierzeń i kultur" - bez możliwości kompromisu. (Ptasiek jest katoliczką, to co, mam jej nienawidzić za to, co należni do Kościoła ludzi zrobili setki lat temu? Głupie, prawda? A już kiedyś jedna osoba z tego powodu kazała sobie skasować konto na forum...). Moim zdaniem to do niczego nie doprowadzi, trzeba promować własne wierzenia i kulturę, ale próbować współżyć z tym co już się tu mocno zagnieździło bo z dnia na dzień tego nie zmienimy - jednocześnie głośno i spójnie przeciwstawiać się atakom na nas. Siać, siać, siać... plewić, plewić, plewić... Wink

Wiesław

Tworzymir